Mesah - Vazgeç

Vazgeç deme öyle kolaysa gelde sen bunu bahset;
İçine çökünce kasvet alda tüm duyguları geceye hapset;
Zaten her yeri zindan ruhum derinde imdat;
Diye bağırır ama kimselerde kalmamış insaf mevla kara yazarsa kul nasıl arasın;
Hep sardım iki parmak arası ey dünya sana mı kanayım;
Bırakta yanayım ağlarsam yalanım yok ki bı saranım boşuna yaşarım hayatı;
Kendim gibi sandığım sahte insanlarla i̇ki iki daha dört mü beş;
Sen kapıyı bırakta örtme geç batan umutlarım değil güneş;
Göğsümde var bir kafes ben almazken nefes!